Sprawozdanie z XII Tygodnia Wychowania

Tegoroczny tydzień wychowania obchodzony był w naszej szkole pod hasłem „ Ja jestem drogą  i prawdą, i życiem”. ( słowa zaczerpnięte z Ewangelii św. Jana).

Świadectwem chrześcijańskiego wychowania dzieci i młodzieży w naszej szkole jest szereg podejmowanych działań opartych na kształtowaniu wartości takich jak prawda, szacunek dla życia, wolność.

Proces wychowania dokonuje się nie tylko poprzez zaplanowane tematycznie lekcje wychowawcze, oficjalne rozmowy, pouczenia czy tworzone przez szkołę programy. Dokonuje się to w codziennym kontakcie uczeń – nauczyciel, niemal niezauważalnie, przez zasady odnoszenia się do siebie, sposób reagowania lub niereagowania, sposoby rozwiązywania konfliktów. Wychowawca jako mistrz i autorytet – to wciąż aktualne zadanie. Wymaga to od wychowawcy nieustannego wysiłku własnego doskonalenia się by być wzorem do naśladowania.

Jak wychowywać? W poszukiwaniu odpowiedzi na to pytanie sięgamy do nauczania św. Jana Pawła II. W dokumentach jego autorstwa można odnaleźć teksty mówiące o wartości wychowania. Z papieskich dzieł przebija odpowiedzialne i pełne miłości zatroskanie o godne życie  i właściwą formację dzieci i młodzieży. Św. Jan Paweł mówił, że (…) w wychowaniu chodzi głównie o to, ażeby człowiek stawał się coraz bardziej człowiekiem- o to, ażeby bardziej „był”, a nie tylko więcej „miał”- ażeby poprzez wszystko, co „ma”, „posiada”, umiał bardziej i pełniej być człowiekiem- to znaczy ażeby również umiał bardziej „być” nie tylko „ z drugim”, ale także i „dla drugich”. Dla papieża szkoła jest uzupełnieniem wychowania rodzinnego. Praca nauczyciela polega na pomocy uczniowi w integralnym odkrywaniu rzeczywistości i wartości.

E.K.M